De week begon goed op maandag. Ik had nog een aantal dingen staan die ik nog moest doen, en die ik zondag niet kon doen omdat alle winkels dicht waren. Om 11 ging ik met de taxi richting het kleine vliegveld in Paramaribo, waar het vliegtuigje naar Palumeu vertrok. Eerst moest alles gewogen worden, we mochten echt niet meer dan 6 kilo baggage mee, de rest van het vliegtuigje kon dan gevuld worden met dingen (drank) voor de Indianen die in Palumeu wonen.
Het was een klein vliegtuigje (weet niet wat voor een) er konden ongeveer 12 mensen in, ik zat bij het raam, dus had een lekker uitzicht over het oerwoud. Eerst vlogen we over Paramaribo, en dat zag er heel leuk uit, het was net legoland, aangezien de huizen hier niet hoger zijn dan 2 verdiepingen, en er ook bijna geen flats zijn.
Verder konden we nog allerlei dingen zien, cola-kreek, vliegveld de Zanderij en plaatsen waar men bauxiet of goud aan het winnen was.
Na ongeveer een uur vliegen kwamen we aan in Palumeu, met een landingsbaan met alleen maar gras.
Onze gids heette Stephen, iemand die erg veel lol in zijn werk had, en alles ook heel leuk bracht. Na de aankomst mochten we even in ons huisje, en alles zag er perfect uit. Hierna werden we in een korjaal (soort kano) geladen, en werden we naar het Palawa-eiland gebracht. Hier gingen we lekker lunchen, en konden we ook wat zwemmen, of hangmathangen. Alles ging heerlijk rustig aan.
Toen we terugkwamen gingen we gelijk door naar het dorp, in een verzameltent, waar een dorpsoudste zat, die ons officieel welkom heette. Het was een beetje poppenkast spelen, we kregen casavebrood, wat we moesten dopen in Peprewatra (een pittige soep, en met pittig bedoel ik ook pittig) en hierna nog een slokje kasiri, een alcoholische drank waar volgens mij alle indianen aan verslaafd zijn.
Hierna was het alweer tijd om richting onze huisjes te gaan, en ons te kleden voor het avondeten. In het centrale gedeelte hingen ook een aantal hangmatten, dus hier konden we ook lekker hangen. Dat deden we ook na het lekkere eten, en een beetje op tijd naar bed, genieten van alle luxe.

Dinsdagmorgen kregen we voor het ontbijt roomservice. Iemand kwam heet water in een thermoskan brengen, en koffie en thee erbij. Zo konden we op ons balkonnetje wakker worden, en hierna rustig gaan ontbijten!.We gingen gelijk een beetje actief doen, we zijn Poti Hill, een granieteuvel met een heel mooi uitzicht gaan beklimmen. Onderweg veel mooie dingen gezien, en lekker gewandeld. We hadden ook een heel leuke groep, van 5 meiden die hier ook stage in het onderwijs liepen op een basisschool, 4 meiden van Curaquau, waarvan er 3 ook in het onderwijs zaten (en 2 spraken alleen maar Engels, dus alles wat Stephen vertelde was in het Engels) verder nog 2 ouders van een meisje dat hier stage liep, en nog een wat ouder echtpaar.
Op Poti Hill zagen we een tropische regenbui aankomen, en dat we beneden kwamen waren we drijfnat. We hadden tijd om te drogen op het Palawa-eiland, waar we weer gingen zwemmen of hangmathangen. Hier gingen we ook weer lunchen, weer een warme lunch, met rijst en groenten en vlees erbij.
Hierna gingen we terug, om even lekker uit te rusten en om te kleden, om vervolgens weer te gaan eten. We zouden een verrassing krijgen, maar omdat het regende ging dat niet door. De verrassing werd verschoven naar woensdag. Na het eten gezellig nagezeten aan de bar, waar we van alles konden krijgen.

Woensdag gingen we weer met de boot naar een plaats waar we lekker konden luieren in een hangmat, en een aantal van ons ging er vissen, met een zelfgemaakte hengel. De vissen beten goed, maar na de lunch gingen we er toch vandoor. Op weg naar de Makuba-vallen. Watervallen waar we konden zitten (zwemmen was te gevaarlijk) eerst hadden we een andere stroomversnelling, waarbij er al flink veel water in de boot kwam. Dat we bij de Makuba-vallen aankwamen kwam er weer een tropische regenbui, maar in plaats van nu allerlei regenkleding aan te trekken, trokken de meeste van ons hun kleren uit, om in zwemkleding lekker in de waterval te gaan zitten. In een tropische bui over de stenen gelopen, op zoek naar een mooi plaatsje. Wij liepen heel voorzichtig en moeilijk, maar de indianen die mee waren, die hupten van steen naar steen om ons steeds te helpen. De watervallen waren heel indrukwekkend en groot. De indianen en Stephen gingen er vissen, en ze vingen nog een heel grote vis ook. Lekker voor het avondeten van ze!
Toen moesten we nog terugvaren, dat we bij de stroomversnelling aankwamen waar we eerst al water binnen kregen, kwamen we niet omhoog! We moesten een eindje terugvaren, waar de helft van de groep afgezet werd, zodat de boot lichter was. Met veel moeite kwamen we nu wel over de stroomversnelling heen, met flink veel hulp van 2 die meehielpen met peddelen! We werden op een steen afgezet die in de rivier lag, en ze gingen de rest ophalen. We voelden ons best eenzaam op die steen, er was niets, alleen maar een steen, midden in de rivier! Gelukkig kwam de rest ook veilig aan, en mochten wij weer van de steen af!
We kwamen erg laat terug, we zouden nog pijl en boog gaan schieten, maar dat ging niet door helaas. We gingen na het eten gelijk op pad naar de culturele avond, de verrassing. Een aantal indianen had een toneelstukje voor ons, en we leerde een dans, en de indianenmeisjes gingen liedjes voor ons zingen. Allemaal erg leuk, vooral ook omdat ze traditionele kleding aanhadden.

Donderdag kregen we een informatieve tocht door het oerwoud. Bij elke boom konden we nu vragen stellen, en we kregen ook uitleg van wat waar allemaal voor diende. Veel dingen in het bos zijn te gebruiken, het ene blaadje is goed voor het ene, en de andere boom geeft weer een soort was wat men graag in de kerk brandt. Veel dingen geleerd, we liepen ook over een kostgondje van de indianen, waar ze hun groenten telen. Er stonden bananenbomen, en cassaveplanten, vooral veel cassaveplanten. Hier maken de indianen van alles van, vooral die kasiri, de drank.
De plaats waar we aan de kant gingen hadden de indianen een dam gemaakt, waarmee ze in de toekomst stroom vandaan willen krijgen. Alle bomen waren al gekapt, en eind 2004 willen ze het klaar hebben.
Dat we terugkwamen hadden we een luie middag, lekker in de hangmat liggen lezen, en sommige gingen in een korjaal peddelen, maar toen heb ik heerlijk liggen slapen! Aan het einde van de middag gingen we toch nog boogschieten, en dat was best leuk. Okee, ik schoot geen enkele keer op het bord, maar daar gaat het niet om toch?
Na het eten gingen we er weer met de korjaal op uit, dit keer gingen we eerst stroomopwaarts met de motor, en hierna ging de motor uit, en konden we genieten van de sterrenhemel (het was heel helder, dus dat ging heel goed) en we konden alle geluiden van het bos goed horen. Je kan hier echt heel veel sterren zien als het donker is, fantastisch! Veel vage beesten gehoor, maar jammer genoeg geen kaaiman gezien. Het water stond best hoog, en dan zijn ze niet goed te vinden.
Na het varen gingen we een kampvuurtje maken, eigenlijk ging dat niet, omdat het hout te nat was, maar na veel benzine kwam er toch een vuur, en hebben we tot laat bij het vuur gezeten. Ook nog een verhaal van Anansi de spin gespeeld, dat hoort toch als je in Suriname bent.

Vrijdagsmorgens gingen we een tocht lopen door het dorpje. De school ziet er veel beter uit dan dat mijn stageschool eruitzag! Allemaal hetzelfde meubilair, opgeruimd en netjes, wilde dat ik hier stage had moeten lopen!
Na het officiële afscheid van het dorpshoofd, weer met cassavebrood, peprewatra en kasiri werden we naar de souvenirshop gebracht, waar we onze slag konden slaan. Zelfgemaakte kettinkjes, armbandjes, muziekinstrumenten en gebruiksvoorwerpen. Natuurlijk tegen een leuk prijsje, maar je helpt de arme indianen wel!
Hierna kregen we nog een lunch, en werden we weer naar het vliegtuig gebracht, en we vlogen weer over het ontzettend grote en mooie oerwoud richting het stinkende en vieze Paramaribo....
Weer thuis heb ik kennis gemaakt met mijn nieuwe huisgenoot, Olaf. Hij woont in Meike haar oude kamer, en loopt hier ook stage.
Tegen etenstijd kwam de wandelvierdaagse voorbij, en wat ze hier in Suriname missen met de carnaval, dat hebben ze extra met de vierdaagse. Het was een ontzettend feest, allerlei groepen die zich verkleed hadden, muziek erbij, het was net een carnavals optocht. 's Avonds ben ik met Olaf even naar 't Vat gegaan, waar ik een paar bekende tegenkwam. Hier kwam ook de vierdaagse langsgelopen, en nu was het een nog groter feest! Later op de avond gingen we naar La Bastille, een gezellige kroeg, waar bijna niemand was. Maar toch heel gezellig gehad met iedereen, en nog laat thuis ook.

Zaterdagmorgen stond ik weer vroeg op. Ik wilde de houten kathedraal bezoeken, en om 10 uur was daar een rondleiding. De kerk was best groot, maar is alleen op zaterdag open voor bezoekers omdat hij op instorten staat. Hij wordt van alle kanten gestut, en over een paar maanden begint de restauratie, omdat het een monument is. (het is de grootste houten kathedraal uit het Caribische gebied)
Daarna lekker de stad in gegaan, en allerlei leuke dingen gekocht. 3 nieuwe shirtjes voor 24000 gulden, dus omgerekend zo een 7 euro! Weer een paar nieuwe slippers gekocht, en 's middags lekker nog gaan internetten.
's Avonds had ik afgesproken met de groep waarmee ik naar Palumeu was, om wat te gaan eten. Eerst bij 't Vat gezeten, en toen door naar Mambo. Olaf was ook mee, dat was wel zo gezellig voor hem! Na het eten zijn we doorgegaan naar Touché, maar dat was wat later geworden dan dat de bedoeling was. Ik was doodop, en had het echt wel gehad op het laatst.

Ik moest er zondag weer vroeg uit, omdat ik ook nog naar de rondleiding wilde in het Suriname museum. Voor iedereen die hier nog heengaat, bespaar je de moeite. Het was wel leuk, maar had het net zo goed zelf kunnen bedenken. Was ik daarvoor zo vroeg uit mijn bed!? Maar goed, toen maar even gaan internetten, en op tijd naar huis. Mevrouw Brunings, mijn huisbazin was een tijdje geleden jarig, en nu vierde ze dat voor haar familie. Wij waren ook uitgenodigd natuurlijk, dus dat was de hele middag gezellig zitten, en vooral erg moei zijn. Ik was doodop, bleek ze nog kleinkind te hebben dat constant de aandacht vroeg. Veder was het wel gezellig hoor, lekker gegeten, en om een uur of 8 was eindelijk iedereen weg! Ik ging maar op tijd naar bed, maar heb de halve nacht niet geslapen omdat ik ziek was!